Ausführliche Beschreibung der vorgewählten Orgel
Berlin, Deutschland (Berlin) - Dreifaltigkeitskirche (Friedrichstadt), Hindenburg-Gedächtnis-Orgel
Gemeinde: Berlin
Beschreibung nr.: 2017448.
Gebaut von: G.F. Steinmeyer und Co. (1935) - Opus 1600
Disappeared (1943)
In 1935 bouwde de firma Steinmeyer een tweede orgel voor de Dreifaltigkeitskirche in Berlijn. Het werd opgedragen aan de in 1934 overleden rijkskanselier Von Hindenburg. Bij de bouw werd een barok front gebruikt uit de verzameling van het klooster Nothgottes te Rüdesheim. Het orgel plaatste Steinmeyer als een Fernwerk voor het grote orgel van Sauer, dat ook door Steinmeyer werd verbouwd en uitgebreid. Het was dan ook bespeelbaar vanaf de hoofdspeeltafel. In 1942 is het instrument door Steinmeyer gedemonteerd en opgeslagen. Het historische front werd in 1943 in veiligheid gebracht in het Gemeindehaus van de kerk. Het is in 1989 teruggevonden. Van het binnenwerk ontbreekt ieder spoor.
Technische Daten
Disposition
Hauptwerk (C-g'''): Violflöte 8', Singend Gedackt 8', Koppelflöte 4', Prinzipal 2', Zimbel 3 fach (1'), Krummhorn 8', Tremolo.
Schwellwerk (C-g'''): Bordun 16', Rohrflöte 8', Prinzipal 4', Gemshorn 2', Nachthorn 1', Tertian 2 fach (1 3/5'), Dulzian 16', Tremolo.
Pedal (C-f'): Subbaß 16' - transmissie, Gedackt 8' - transmissie, Oktave 4' - transmissie, Dulzian 16' - transmissie.
Koppeln: Hauptwerk - Schwellwerk, Pedal - Hauptwerk, Pedal - Schwellwerk.
Berlin, Deutschland (Berlin) - Dreifaltigkeitskirche (Friedrichstadt), Hindenburg-Gedächtnis-Orgel
Gemeinde: Berlin
Beschreibung nr.: 2017448.
Gebaut von: G.F. Steinmeyer und Co. (1935) - Opus 1600
Disappeared (1943)
In 1935 bouwde de firma Steinmeyer een tweede orgel voor de Dreifaltigkeitskirche in Berlijn. Het werd opgedragen aan de in 1934 overleden rijkskanselier Von Hindenburg. Bij de bouw werd een barok front gebruikt uit de verzameling van het klooster Nothgottes te Rüdesheim. Het orgel plaatste Steinmeyer als een Fernwerk voor het grote orgel van Sauer, dat ook door Steinmeyer werd verbouwd en uitgebreid. Het was dan ook bespeelbaar vanaf de hoofdspeeltafel. In 1942 is het instrument door Steinmeyer gedemonteerd en opgeslagen. Het historische front werd in 1943 in veiligheid gebracht in het Gemeindehaus van de kerk. Het is in 1989 teruggevonden. Van het binnenwerk ontbreekt ieder spoor.
Technische Daten
| Anzahl Register pro Manual | |
| - Hauptwerk | 6 |
| - Schwellwerk | 7 |
| - Pedal | 4 (0) |
| Gesamtzahl der Stimmen | 17 (13) |
| Tastentraktur | Electropneumatic |
| Registertraktur | Electropneumatic |
| Windlade(n) | Cone chests |
Disposition
Hauptwerk (C-g'''): Violflöte 8', Singend Gedackt 8', Koppelflöte 4', Prinzipal 2', Zimbel 3 fach (1'), Krummhorn 8', Tremolo.
Schwellwerk (C-g'''): Bordun 16', Rohrflöte 8', Prinzipal 4', Gemshorn 2', Nachthorn 1', Tertian 2 fach (1 3/5'), Dulzian 16', Tremolo.
Pedal (C-f'): Subbaß 16' - transmissie, Gedackt 8' - transmissie, Oktave 4' - transmissie, Dulzian 16' - transmissie.
Koppeln: Hauptwerk - Schwellwerk, Pedal - Hauptwerk, Pedal - Schwellwerk.
| Literatur |
500 Jahre Orgeln in Berliner Evangelischen Kirchen / Berthold Schwarz, Uwe Pape. - Berlin : Pape Verlag, 1991. |